Het lijkt duidelijk dat de homeopathische beginselen totaal in strijd zijn met de huidige kennis van de wetenschap. Toch is de homeopathische gemeenschap steeds op zoek naar erkenning van wetenschappers. In “The American Journal of Homeopathy” en andere gelijkgestemde bladen probeert men de homeopathie te verklaren op basis van “klassieke” wetenschap. Met termen zoals bvb. “coherente vibratie” en “bio-elektromagnetische straling, en door bvb. de kwantummechanica en de chaostheorie erbij te sleuren, probeert men een plausibele verklaring te vinden voor bvb. het geheugen van water. Opvallend hierbij is dat de studies in homeopathische bladen door niemand serieus genomen worden, behalve door de homeopaten en hun aanhang zelf. Nochtans zou de ontdekking dat water een geheugen heeft een wetenschappelijke revolutie zijn, die minstens een Nobelprijs zou opleveren. Waarom komen deze studies dan niet voor in “normale” wetenschappelijke vakbladen? We denken hierbij aan Jacques Benveniste die erin slaagde het resultaat van z’n experimenten in het gezaghebbende Nature te publiceren [5], waarin hij ontdekte dat sterk verdunde waterige oplossingen van antilichamen een biologische activiteit bleven vertonen. Als verklaring stelde hij het geheugen van water voorop. Door de publicatie in Nature kreeg zijn onderzoek heel wat mediabelangstelling. Andere wetenschappers herhaalden zijn experimenten, maar bereikten nooit hetzelfde resultaat als Benveniste. Uiteindelijk werd hij door de hoofdredacteur van Nature als een onbetrouwbare wetenschapper bestempeld.
[Lees verder...]