De zes kenmerken van “pathological science”

We bestuderen of en in welke mate onderstaande 6 kenmerken van “pathological science” van toepassing zijn op de homeopathie. Deze kenmerken werden geformuleerd door de Nobelprijswinnaar chemie Irving Langmuir (1881 – 1957) [1]:
  1. Het waargenomen effect is heel zwak, of wordt teweeggebracht door een nauwelijks te detecteren oorzaak. Er bestaat weinig verband tussen de intensiteit van de oorzaak en de grootte van het effect.
  2. De grootte van het effect is steeds dicht bij de detectielimiet van de meest verfijnde apparatuur.
  3. Ondanks evidente problemen worden de waarnemingen met extreem hoge nauwkeurigheid vastgesteld.
  4. Verklaringen steunend op bekende wetenschap worden systematisch van de hand gewezen. De vooropgestelde verklaring is in tegenspraak met alle gevestigde theorieën.
  5. Elke kritiek wordt met een ad hoc oplossing beantwoord.
  6. Het aantal voorstanders stijgt indrukwekkend op korte tijd, soms tot 50% van de “vakgenoten”, maar even snel bekoelt de belangstelling weer.
We zoeken ook een antwoord op de vraag hoe de homeopathische wereld er vandaag de dag in slaagt om (een deel van) de samenleving te overtuigen van z’n heilzame werking. Eindigen zullen we doen met “homeopathie in de klas” waarbij we in het bijzonder aandacht besteden aan het belang van wetenschappelijke geletterdheid bij leerlingen om ze kritisch te laten staan tegenover pseudo-wetenschappen, met in het bijzonder de homeopathie. Starten doen we echter met wat geschiedenis. Hoe is de homeopathie (kunnen) ontstaan? Hoe is deze geneeswijze historisch gegroeid? Welke bewijzen overtuigden de gemeenschap?

[Lees verder...]